τελίαμβος

ὁ, Α

εξάμετρος στίχος στον οποίο η πρώτη συλλαβή τού ενός ή τών δύο τελευταίων ποδών είναι βραχεία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τέλος + ἴαμβος].